દાતણ – 3

               

રંગબે રંગી રંગ નથી , હું દાતણ છુ,

લચકીલો કોઇ અંગ નથી , હું દાતણ છુ.

આગળથી પકડો કે પાછળથી પકડો,

પકડવાના કોઇ ઢંગ નથી, હું દાતણ છું.

ઉલ્યાનુ હું જ કામ કરુ છુ,

ઉલ્યા કેરો સંગ નથી, હું દાતણ છું.

મને વાપરીને વરસોવરસ ,"દાદાએ દાંતથી અખરોટ તોડી" એવું સાંભળો ,

સાચુ કહુ છુ, વ્યંગ નથી, હું દાતણ છું.

દાતણ - 2

             

દાતણ દાતણ દાતણ મારુ કોઇ નથિ પાટ્ણ

હુ છુ એક જ લોતુ દાતણ

ના વાપરશો ટુથ પેસ્ટ કે ચાટણ

હુ છુ દાતણ દાતણ દાતણ

દાત ના સડા હોય કે હોય કોઇ રોગ

જટ થિ કરો મારુ ઉદઘાટન

હુ છુ દાતણ દાતણ દાતણ

મફત મા જયારે હુ મલુ છુ તો શા માટે રાખો છો બ્રાંનડ નેમ નો ક્રેજ

ના મારિ એડવરડાઇજ મા વપરાય કોઇ હિરોઇન કે સેજ

હુ છુ દાતણ દાતણ દાતણ

 

દાંતણ – 1

       

એક વાર ખાવ પણ ત્રણ વાર દાતણ કરો, એનો છે બહુ મહિમા,

દાતણ તો કેટલાય છે, હરાભરા આ જગમાં,

પણ આપણને તો ફાવે ટૂથપેસ્ટ, જુદા જુદા કલરમાં.

   

એક કહે કે કરો દાતણ બાવળનુ, દરરોજ સવારની પહોરમાં,

થાય જડબાની કસરતને, દુખેના કદી દાંત પેઢામાં,

પણ આપણને તો ફાવે ટૂથપેસ્ટ, જુદા જુદા કલરમાં.

         

એક કહે કરો દાતણ કર્‍ંજનુ, ઉઠી સવારના પહોરમાં,

ગમે તેવો રોગ મોઢાનો, જાય ઘડી પળમાં,

પણ આપણને તો ફાવે ટૂથપેસ્ટ, જુદા જુદા કલરમાં.

         

એક કહે કરો દાતણ વડનુ, પડે જ્યારે છાલા મોઢામાં,

માઉથ અલ્સરની રામબાણ દવા, થાય રાહત મોઢામાં,

પણ આપણને તો ફાવે ટૂથપેસ્ટ, જુદા જુદા કલરમાં.

           

એક કહે કરો દાતણ બોરસલીનું, દાંત ઢીલા ન પડે પેઢામાં,

વજ્ર જેવા દાંત કરશે અને અખરોટ તોડશો મોઢામાં,

પણ આપણને તો ફાવે ટૂથપેસ્ટ, જુદા જુદા કલરમાં.

        

કસરો – સમજુડી – 6

        

મારા ઘરની બાજુ મા રે'તી સમજુડી,જ્યારે જ્યારે એના ધાબે સડે...

ત્યારે મારા દિલની ધડકન ય તે, ઘડીક હેઠે જાય ને પાસી ઉપર સડે...

     

ઇ એક્ટીવા લઇને કોલેજે જાય ત્યારે,આખી સોસાયટી મા એનો વટ પડે...

પણ રસ્તા મા કોઇ સેડતી કરે તો, એના ગાલે 'સમજુડી'ની થપાટ પડે...

     

આમ તો દિલ ની હાવ ભોળી, એને બોવ ઝાઝી ખબર નો પડે...

પણ બધા ગોતતા હોય શેરી મા, તયી કો'ક ની હારે સો(ચો)પાટી મા જડે...

    

હુ એની આંખ્યુ મા જોવ તો, મને આખી પ્રુથ્વી નજરે પડે....

પણ ખબર પડે કે એણે પ્રુથ્વી વાળા લેન્સ પેર્યા છે, ત્યારે બોવ દાઝ ચડે...

      

આમ તો એની એટલી બધી વાતુ સે કે, કોઇ દી પુરી જ નો પડે...

પણ એક તો આ 'કસરો' ટોપીક ને મારી દેશી ભાષા, કદાસ તમારા પલ્લે નો પડે...

         

એટલે આ વાચી ને તમારુ હુ થાહે, એ વીસારી ને મારે હવે અટકવુ પડે...

અને તમે બધા ભેગા થઇને મને મારો, ઇ પેલા સટકવુ પડે....

 

કચરાપેટી ઇન્ટરનેટ ની – 5

               

હુ છુ કચરાપેટી ઇન્ટરનેટ ની, નામ છે મારૂ ભંગારપોથી...

     

ઓરકુટ મા હુ બધા પાસે એક એક, જાણે આપી દહેજ મા ભેંટ,

કોઇએ કર્યો દાબો એકઠો તો કોઇએ રાખ્યા નકરા બાયુ ના ચિત્રો,

કોઇ લખે ગુજરાતી મા તો કોઇ વાંચે હિંદી મા,

ભાષા નો મને કોઇ રંજ નહી, રંગાઉ બધા ના રંગ મહી,

    

હુ છુ કચરાપેટી ઇન્ટરનેટ ની, નામ છે મારૂ ભંગારપોથી..

       

કોઇ વાપરે સવાર સાંજ તો કોઇ ખોલે બપોર ના જ,

અડધી રાત્રે પણ મને પોરો નહી, વાપરે જાણે બાપ નુ રાજ,

             

હુ છુ કચરાપેટી ઇન્ટરનેટ ની, નામ છે મારૂ ભંગારપોથી....

           

કોઇ ચોરે કવીતાઓ તો કોઇ નાખે Thank you મારામા,

કોઇ આપે ડાયરેક્ટ લિંક તો કોઇ નિ બનુ હું જ લીંક,

સર્વધર્મ સમભાવ રાખી હુ ના રાખુ કોઇનો ભેદ,

         

હુ છુ કચરાપેટી ઇન્ટરનેટ ની, નામ છે મારૂ ભંગારપોથી...

            

કોઇએ માર્યુ તાળુ મારામા તો કોઇ નિ હુ ખુલ્લી પોથી,

આમ કરી મે માથે રાખી સ્વામીપણા ની ટેક હંમેશ,

          

હુ છુ કચરાપેટી ઇન્ટરનેટ ની, નામ છે મારૂ ભંગારપોથી..

          

કોઇ નાખે આઇ લવ યુ, તો કોઇ કહે છે કે આઇ મિસ્સ યુ,

કોઇ પુછે કેમ નહી ભંગાર? તો કોઇ કોઇ કહે છે આટલા બધા ભંગાર?

પણ મને શુ ફરક પડે,

           

હુ છુ કચરાપેટી ઇન્ટરનેટ ની, નામ છે મારૂ ભંગારપોથી..

            

કોઇને માટે હુ છુ અનમોલ તો કોઇને કાજ હુ કટાયેલુ ખંજર,

પણ મુજ તુચ્છ ને શી ખબર અનમોલ શુ ને ખંજર શુ,

હુ તો આખરે દહેજ નિ છુ એક તુચ્છ ભેંટ,

           

હુ છુ કચરાપેટી ઇન્ટરનેટ ની, નામ છે મારૂ ભંગારપોથી....

           

મને ન વાપરો તો તમારા ને દુખ અને વાપરો તો આપણ ને બધા ને સુખ,

તો વાપરો મને જોરસોર થી,

           

હુ છુ કચરાપેટી ઇન્ટરનેટ ની, નામ છે મારૂ ભંગારપોથી.......

          

લી. ભંગારપોથી

 

કચરા પેટિ – 4

                             

કે એક કચરાપેટી માખીઓને મોજ કરાવી દે છે.

કચરાપેટિમાં માખીઓની લોજ કરાવી દે છે.

કેટલાયે લોકોને લપસતા બચાવે છે એ,

કેળાની છાલોની એ(કચરાપેટી) ફોજ બનાવી દે.

....કે એક કચરાપેટી માખીઓને મોજ કરાવી દે છે.

લોકો જ્યારે પાણીની બોટલો નાખે છે એમાઁ,

તો ગંદકી સાથે એ હોજ બનાવી દે છે.

....કે એક કચરાપેટી માખીઓને મોજ કરાવી દે છે.

મચ્છરોનો તો શુઁ વિકાસ કરે છે એ,

ગંગુતેલી થઇને આવ્યો હોયને રાજા ભોજ બનાવી દે છે.

....કે એક કચરાપેટી માખીઓને મોજ કરાવી દે છે.

 

કચરા પેટિ – 3

              

ટેટીની ખાલી પેટી સમાવી બેઠી હું કચરાપેટી,

ગરીબ, અમીર સૌ ને આકર્શ્તી હું કચરાપેટી,

પ્રાણીઓ મારા સાિનધ્ધ્યમાં આળોટતા હું કચરાપેટી,

ગંદી વાસ ફેલાવી સૌ ને આકર્શ્તી હું કચરાપેટી,

ઘરની દરેક નાની પેટી ને સમાવતી હું કચરાપેટી,

કચરો ફેંકવા આવનાર સૌ ને આકર્શ્તી હું કચરાપેટી,

સૌ ને આકર્શ્તી હું કચરાપેટી, સૌ ને આકર્શ્તી હું કચરાપેટી....

 

કચરા પેટિ – 2

         

કચરો જ બધે જ કચરો,

આ કચરાએ આ દુનિયાને,

બનાવી દીધી કચરો,

અહી કચરો ત્યાં કચરો,

ઇન્ટનેટ્માં કચરો, ઓરકૂટનો કચરો,

ઘરમાં કચરો, બહાર કચરો,

દેશમાં કચરો, વિદેશમાં કચરો,

કચરા અત્ર, તત્ર, સર્વત્ર.

પણ....

એક જગ્યાએ ના મળે કચરો,

પણ ક્યા? સૌ બોલ્યા,

અરે ભાઇ,

આ આપણા હાસ્ય લેખનની કોમ્યુનીટીમાં.

મજા જ મજા.

 

કચરા પેટિ

           

નાનિ કચરા પેટિ હુ છુ નાનિ કચરા પેટિ,

નથિ મારે કોઇ બેટિ કે નથિ હુ સક્ક્ર્ર ટેટિ

હુ છુ નાનિ કચરા પેટિ,

મારિ કવિતા સાભળતા પેહલા બાધિ લો તમારિ સેટિ

હુ છુ નાનિ કચરા પેટિ ,

તમારો કચરો મને આપો અને લગ્ન કરાવા સાકશર ને આપો તમારિ બેટિ

હુ છુ નાનિ કચરા પેટિ

નદીની રેતમાં રમતું નગર મળે ન મળે,

   

નદીની રેતમાં રમતું નગર મળે ન મળે,

ફરી આ દ્રશ્ય સ્મૃતિપટ ઉપર મળે ન મળે.

ભરી લો શ્વાસમાં એની સુગંધનો દરિયો,

પછી આ માટીની ભીની અસર મળે ન મળે.

પરિચિતોને ધરાઈને જોઈ લેવા દો,

આ હસતા ચહેરા; આ મીઠી નજર મળે ન મળે.

ભરી લો આંખમાં રસ્તાઓ, બારીઓ, ભીંતો,

પછી આ શહેર, આ ગલીઓ, આ ઘર મળે ન મળે.

રડી લો આજ સંબંધોને વીંટળાઈ અહીં,

પછી કોઈને કોઈની કબર મળે ન મળે.

વળાવા આવ્યા છે એ ચ્હેરા ફરશે આંખોમાં,

ભલે સફરમાં કોઈ હમસફર મળે ન મળે.

વતનની ધૂળથી માથુ ભરી લઉં ‘આદિલ’,

અરે આ ધૂળ પછી ઉમ્રભર મળે ન મળે.

 

- Loveable Poet                                   Give Comment

સાગર પૂછે રેતી ને,તને ભીંજવુ કે કેમ?

    

સાગર પૂછે રેતી ને,તને ભીંજવુ કે કેમ?

રેતી મન માં રોઈ પડી,આમ કઈ પુછી પુછી ને થતો હશે પ્રેમ?

તમારું સ્મિત બની લહેરાઇ જાવાનું મને ગમશે,

તમારાં આંસુ થઇ લૂંછાઇ જવાનું મને ગમશે.

તમારી શેરીમાં આવીને પહેલા જોઇ લઉં તમને,

ગમે ત્યાં એ પછી ફંટાઇ જાવાનું મને ગમશે.

જગતમાં એમ તો હું ક્યાંય રોકાતો નથી કિન્તુ,

તમે જો રોકશો, રોકાઇ જાવાનું મને ગમશે.

પ્રતિબિંબો તમારાં જો ન દેખાડી શકું તમને,

તો દર્પણ છું છતાં તરડાઇ જાવાનુ મને ગમશે.

જગતમાં હું તો મોટા માનવીના નામ જેવો છું,

કોઇ પાષાણમાં અંકાઇ જાવાનું મને ગમશે.

તમે રડશો છતાં દફનાઇ જાવાનું જ છે 'બેફામ',

પરંતુ હસશો તો દફનાઇ જાવાનું મને ગમશે

- Loveable Poet                                   Give Comment

પ્રભુંએ પણ કેવી અટ્ટુટતા આપી

    

આભાર તારો કે આવી મિત્રતા આપી,

આપણા સંબંધમાં કેવી સુંદરતા આપી,

દુનિયામાં લોહીના સંબંધ પણ તુટીં જાય છે,

પણ મને દોસ્તીમાં પણ કેવી પવિત્રતા આપી...

કોઇ પણ વાત કહી શકીએ છીએ એક-બીજાને,

મિત્ર તે દુઃખ દુર કરવાની કેવી સત્ત્તા આપી,

નહિ છોડી શકીએ આ મિત્રતાને કોઇ પણ રીતે,

આપણા સંબંધમાં પ્રભુંએ પણ કેવી અટ્ટુટતા આપી

- Loveable Poet                                   Give Comment

મિત્ર તરીકે તમે મને મળી ગયા...

      

એક વાર સૃષ્ટીના રચયીતા મારા પર પ્રસન્ન થયા

માંગ... માંગ... માંગે તે આપું.."

મે કહ્યુ "તમારી સૌથી સુંદર રચના બનાવીને આપો."

તરત જ એમણે કામ શરૂ કર્યું.....

     

ધરતી પાસેથી એમણે ગંભીરતા લીધી

અને ઝરણા પાસેથી ચંચળતા...

કોયલ પાસેથી એમણે કંઠ લી઼ધો

અને હંસ પાસેથી સુંદરતા...

સુર્ય પાસેથી એનો ઉજાસ લીધો

અને ચંદ્ર પાસેથી શીતળતા....

મોર પાસેથી એમણે કળા લીધી

અને ફુલ પાસેથી કોમળતા....

સાગર પાસેથી એમણે ગહેરાઈ લીધી

અને હિમાલય પાસેથી ઉત્તુંગતા....

પવન પાસેથી એમણે પ્રેમ લીધો

અને મદીરા પાસેથી મદહોશતા....

વૃક્ષ પાસેથી એમણે સાધના લીધી

અને ડાળીઓ પાસેથી લચકતા....

ભમરા પાસેથી એમણે ગુંજન લીધુ

અને બુલબુલ પાસેથી શરમાળતા...

આ બધાને ઉમેરી રચયીતાએ એક ભેટ તૈયાર કરી...

અને જુઓ... મિત્ર તરીકે તમે મને મળી ગયા...

- Loveable Poet                                   Give Comment

નયનથી નયન જુઓ ને કેવા ટકરાઇ જાય છે,

    

નયનથી નયન જુઓ ને કેવા ટકરાઇ જાય છે,

છતાંય હૈયાની વાત હોઠ સુધી આવીને કેમ રહી જાય છે.

સામા મળો છો તમે ત્યારે કહેવાનું મન થઇ જાય છે,

પણ કિસ્મત અમારું એવું તમારો રસ્તો જ ફંટાઇ જાય છે.

દિલ મારું કહે છે કે હાલત તમારી પણ આવી જ હશે,

માટે તો હોઠ તમારા પણ સિવાઈ જાય છે.

હિંમત કરીને આવું ત્યાં તો વાત જ બદલાઈ જાય છે,

ચહેરો તમારો જોઇને મારા શબ્દો પણ ખોવાઈ જાય છે.

ભલે હોય હાલત આપણી આવી છતાંય મારું માનવું છે કે,

આ રીતે જ ધીરે ધીરે દિલ સમીપ આવી જાય છે.

 

આંખોની ભાષા એ સમજી નથી શકતા

હોઠ છે પણ કશુ કહી નથી શક્તા

અમારી લાચારી કેવી રીતે કહીએ,

કોઈ છે જેના વગર અમે રહી નથી શકતા

- Loveable Poet                                   Give Comment

ભૂલો ભલે બીજું બધું, મા બાપને ભૂલશો નહિ

 

ભૂલો ભલે બીજું બધું, મા બાપને ભૂલશો નહિ

અગણિત છે ઉપકાર એના, એહ વિસરશો નહિ

પથ્થર પૂજ્યા પૃથ્વી તણા, ત્યારે દીઠું તમ મુખડું

એ પુનિત જનનાં કાળજાં, પથ્થર બની છુંદશો નહિ

કાઢી મુખેથી કોળીયા, મ્હોંમાં દઈ મોટા કર્યા

અમૃત તણાં દેનાર સામે, ઝેર ઉગળશો નહિ

લાખો લડાવ્યાં લાડ તમને, કોડ સૌ પુરા કર્યા

એ કોડના પુરનારના, આ કોડને ભૂલશો નહિ

લાખો કમાતા હો ભલે, મા બાપ જેથી ના ઠર્યા

એ લાખ નહિ પણ રાખ છે, એ માનવું ભૂલશો નહિ

સંતાનથી સેવા ચાહો, સંતાન છો સેવા કરો

જેવું કરો તેવું ભરો, એ ભાવના ભૂલશો નહિ

ભીને સૂઈ પોતે અને, સુકે સુવડાવ્યા આપને

એ અમીમય આંખને, ભૂલીને ભીંજવશો નહિ

પુષ્પો બિછાવ્યાં પ્રેમથી, જેણે તમારા રાહ પર

એ રાહબરના રાહ પર, કંટક કદી બનશો નહિ

ધન ખરચતાં મળશે બધું, માતા પિતા મળશે નહિ

પળ પળ પુનિત એ ચરણની, ચાહના ભૂલશો નહિ.

 

ખોબે ખોબે દર્દ ના અપો મને,

દર્દો નો સમુંદર લૈ ને બેઠો છુ.

ભિખારી છુ તમારી દોસ્તિ ખાતર,

બાકિ તો હુંય સિકંદર થૈ ને બેઠો છુ...."

- Loveable Poet                                   Give Comment

કહે છે

ક – કહે છે કલેશ ન કરો.

ખ – કહે છે ખરાબ ન કરો.

ગ – કહે છે ગર્વ ન કરો.

ઘ – કહે છે ઘમંડ ન કરો..

ચ – કહે છે ચિંતા ન કરો.

છ – કહે છે છળથી દૂર રહો.

જ – કહે છે જવાબદારી નિભાવો.

ઝ – કહે છે ઝઘડો ન કરો.

ટ – કહે છે ટીકા ન કરો.

ઠ – કહે છે ઠગાઇ ન કરો.

ડ – કહે છે કયારેય ડરપોક ન બનો.

ઢ – કહે છે કયારેય ‘ઢ’ ન બનો.

ત – કહે છે બીજાને તુચ્છકારો નહીં.

થ – કહે છે થાકો નહીં.

દ – કહે છે દીલાવર બનો.

ધ – કહે છે ધમાલ ન કરો.

ન – કહે છે નમ્ર બનો.

પ – કહે છે પ્રેમાળ બનો.

ફ – કહે છે ફુલાઇ ન જાઓ.

બ – કહે છે બગાડ ન કરો.

ભ – કહે છે ભારરૂપ ન બનો.

મ – કહે છે મધૂર બનો.

ય – કહે છે યશસ્વી બનો .

ર – કહે છે રાગ ન કરો.

લ – કહે છે લોભી ન બનો.

વ – કહે છે વેર ન રાખો.

શ – કહે છે કોઇને શત્રુ ન માનો.

સ – કહે છે હંમેશા સાચુ બોલો.

ષ – કહે છે હંમેશા ષટ્કાયના જીવની રક્ષા કરો.

હ – કહે છે હંમેશા હસતા રહો.

ક્ષ – કહે છે ક્ષમા આપતા શીખો.

જ્ઞ – કહે છે જ્ઞાની બનો...

- Loveable Poet                 Keep Comment

સાચુ શ્રાદ્ધ

એક મીત્ર મીઠાઈની દુકાને મળી ગયા. મને કહે- ‘આજે માનું શ્રાદ્ધ છે. માને લાડુ બહુ ભાવે એથી લાડુ લેવા આવ્યો છું.’ મારા આશ્વર્યનો પાર ન રહ્યો. હજી પાંચ મીનીટ પહેલાં તો હું એમની માને શાકમાર્કેટમાં મળ્યો હતો. હું કાંઈ બોલું તે પહેલાં ખુદ એ માતાજી હાથમાં થેલી લઈને ત્યાં આવી પહોંચ્યા. મે મીત્રના બરડે ધબ્બો લગાવતા પુછયું- ‘ભલા માણસ, આ શી મજાક માંડી છે…! માજી તો આ રહ્યાં તારી બાજુમાં…!’ મીત્રએ માતાના બન્ને ખભા પર હાથ મુક્યો અને હસીને કહ્યું: ‘દીનેશભાઈ, વાત એમ છે કે માના મર્યા બાદ ગાય- કાગડાને વાસમાં લાડુ મુકવાને બદલે હું માના ભાણામાં લાડુ મુકી એમને જીવતાજીવત જ તૃપ્ત કરવા માગું છું. હું માનું છું કે જીવતાજીવત જ માબાપને સર્વે વાતે સુખી કરો એ સાચુ શ્રાદ્ધ ગણાય!’

એમણે આગળ કહ્યું: ‘માને ડાયાબીટીશ છે. પણ એમને સોસીયો બહુ ભાવે છે. હું એમને માટે સોસીયો હંમેશા ફ્રીઝમાં રાખું છુ. ખાજલી, સફેદ જાંબુ, કેરી વગેરે એમની ભાવતી આઈટેમ છે. તે બધું જ હું એમને ખવડાવું છું. શ્રદ્ધાળુઓ મંદીરે જઈ અગરબત્તી સળગાવે છે. હું મંદીરે જતો નથી. પણ માના સુવાના ઓરડામાં કાચબાછાપ અગરબત્તી સળગાવી આપું છું. સવારે મા ગીતા વાંચવા બેસે ત્યારે માના ચશ્મા જાતે સાફ કરી આપું છું. મને લાગે છે કે ભગવાનનો ફોટો કે મુર્તી સાફ કરવા કરતા ઘરડી માના ચશ્મા સાફ કરવાથી વધુ પુણ્ય મળે છે!’

મીત્રની વાત શ્રદ્ધાળુઓને કઠે એવી છે પણ વાતમાં વજુદ છે. આપણે વૃદ્ધોના મૃત્યુ બાદ શ્રાદ્ધ કરીએ છીએ. જ્ઞાતીને લાડુ દુધપાકનુ જમણ જમાડીએ છીએ. રીવાજ ખાતર ભલે તેમ કરવું પડતું, પણ યાદ રહે ગાય- કાગડાને ખવડાવેલુ કદી ઉપર પહોંચતું નથી. અમેરીકા અને જાપાનમાં પણ સ્વર્ગ માટેની કોઈ ‘ટીફીનસેવા’ હજી શરુ થઈ નથી. માવતરને જીવતાજીવત જ બધાં સુખો આપીએ તે ઉત્તમ શ્રાદ્ધ ગણાય.

એક સત્ય સમજી લેવા જેવું છે. દીકરાઓ ગમે તેટલા શાણા, સમજુ અને પ્રેમાળ હોય તો પણ ઘડપણની લાચારી, પીડા અને અસહાયતાનો તેમને ખ્યાલ આવી શકતો નથી. આંખે દેખાતું બંધ થયા પછી જ અંધાપાની લાચારી સમજાય છે. એ સંજોગોમાં વૃદ્ધોને પૈસા કરતાં પ્રેમની અને ટીકા કરતાં ટેકાની વધુ જરુર પડે છે. આજના તણાવયુક્ત જીવનમાં દીકરાઓને માથે પણ તરેહ તરેહના ટેન્શનો અને જવાબદારીનું ભારણ હોય છે. તેઓ ઈચ્છવા છતાં માબાપની પુરી કાળજી લઈ શકતા નથી. એવા દીકરાઓને કંઈકે માફ કરી શકાય. પરંતુ કેટલાંક યુવાનો પત્ની અને સંતાનોની કાળજી લે છે તેટલી ઘરડા માબાપોની નથી લેતા. સમાજના મોટાભાગના વૃદ્ધો અનેક પ્રકારની અવહેલના ઝીલી (હોઠ ભીડીને) જીવે છે. એવાં દીકરાઓ માબાપને પાશેર ખમણ ખવડાવતાં નથી અને મર્યા બાદ હજારો રુપીયા ખર્ચીને જ્ઞાતીને જમાડે છે. ભાતમાં વહુ અડધી પળી ઘી મુકી નથી આપતી, પણ સ્મશાને ચીતા પર તેના શરીરે કીલો ઘી ચોળવામાં આવે છે. મર્યા બાદ બ્રાહ્મણોને દાન આપવામાં આવે… તીર્થસ્થળોએ જઈ શ્રાદ્ધ કરવામાં આવે. આ બધી અનપ્રોડક્ટીવ એક્ટીવીટી છે. જુની પેઢીના લોકોની એ જર્જરીત મનોદશામાં કોઈ પરીવર્તન આવવાનું નથી. પરંતુ આજના યુવાનો એવા ખોખલા રીવાજને તીલાંજલી આપે તે જરુરી છે.

હમણા જાણીતા શાયર દેવદાસ- ‘અમીર’ની એક પુસ્તીકા હાથે ચડી ગઈ. એમાં રમેશ જોષીનું એક વાક્ય વાંચવા મળ્યું- ‘જયારે હું નાનો હતો અને આંખમાં આંસુ આવતા ત્યારે મા યાદ આવતી. આજે મા યાદ આવે છે ત્યારે આંખમાં આંસુ આવે છે…!” સંતો કહે છે, નાનપણમાં આપણે ચાલી નહોતા શકતા ત્યારે માબાપ આપણી આંગળી ઝાલતા. હવે તેઓ ચાલી નથી શકતા ત્યારે તેમનો હાથ ઝાલવો જોઈએ!

વારંવાર એક વાત સમજાય છે. ઘરડા માબાપને તીર્થયાત્રા કરવા ન લઈ જાઓ તો ચાલશે, પણ તેમનો હાથ ઝાલીને આદરપુર્વક સંડાસ સુધી દોરી જશો તો અડસઠ તીર્થનું પુણ્ય મળશે. કહે છે માબાપ બે વખત રડે છે. એક દીકરી ઘર છોડે ત્યારે… અને બીજું દીકરા તરછોડે ત્યારે. પણ માએ તો જીંદગીભર રડવાનું જ હોય છે. છોકરાં નાના હોય અને જમે નહીં એટલે મા રડે અને એ છોકરાં મોટા થઈને જમાડે નહીં ત્યારે મા રડે છે! સંજોગોની એ વીચીત્ર વીટંબણા છે કે જે બાળકને માએ બોલતા શીખવ્યું હોય એ દીકરો મોટો થઈને માને ચુપ રહેવાનું કહે છે. (જોકે વ્યવહારુતા એમાં છે કે સંતાનો પુછે નહીં ત્યાં સુધી તેમને કોઈ સલાહ ના આપવી. એમ કરવું એ ઘડપણની શોભા પણ છે અને જરુરીયાત પણ)

માતૃપ્રેમ વીશે લોકકવીઓએ ઘણું લખ્યું છે. કવી ધરમશીએ લખ્યું છે- ‘પહેલાં રે માતા… પછી રે પીતા… પછી લેવું પ્રભુનું નામ… મારે નથી જાવું તીરથધામ…!’ પણ હવે સમય અને સમાજ બન્ને બદલાયાં છે. લોકોના વાણી, વર્તન અને જીવનશૈલી પર પશ્વીમની અસર થઈ છે. જે મા દીકરાને ગર્ભમાં રાખે છે તેને દીકરા ઘરમાં રાખવા માંગતા નથી. કવી ગુલાબદાન કહે છે: ‘ગરીબ માની ઝુપડીમાં કોઈ’દી સાંકડ નહોતી થાતી… આજે પાંચ પુત્રોના પાંચ બંગલામાં એક માવડી નથી સચવાતી… તો શરમ, મરજાદ અને સંસ્કૃતી ક્યાં ગઈ જે ગૌરવ આપણું ગણાતી…? આલીશાન બંગલામાં પોષાય આલ્સેશીયન… એક માવડી નથી પોસાતી…!

અમારા બચુભાઈ કહે છે: ‘આણંદના ગોટા અમદાવાદ સ્ટેશને ખાવા મળતા નથી. તેમ જુવાનીના સ્ટેશન પર ઘડપણના દુ:ખોનો અંદાજ આવી શકતો નથી. નર્કની પીડા આપણે અનુભવી નથી. પરંતુ નર્કની ભયાનકતાથી બચવા આપણે નીયમીત ભગવાનની ભક્તી કરીએ છીએ, તેમ ઘડપણની યાતનાનો ખ્યાલ ભલે આજે ન આવે પણ તે દુ:ખોની કલ્પના કરીને આપણે વૃદ્ધોની પ્રેમથી સાર સંભાળ રાખવી જોઈએ. માર્ગ પરથી કોઈનું મૈયત જઈ રહ્યું હોય ત્યારે ઘણા રાહદારીઓ હથ જોડીને પગે લાગે છે. તેઓ મરનારને ઓળખતા હોતા નથી. પણ મૃત્યુની અદબ જાળવવા નમન કરે છે. સંસારનો દરેક વૃદ્ધ આદરને પાત્ર હોય કે ન હોય પણ વૃદ્ધાવસ્થા એ જીવનયાત્રાનું અંતીમ સ્ટેશન છે. જીવનભરના તમામ કર્મોનો હીસાબ કરીને માણસ અનંતની યાત્રાએ ઉપડી જાય છે. એથી પ્રત્યેક દીકરાએ માબાપની પુરી કાળજી લેવી જોઈએ. લોકકવી ભીખુદાન ગઢવી લખે છે- ‘અંતવેળા જેના માબાપ ના ઠર્યા… સાત જનમ તેના બુરા ઠર્યા…!

ધુંપછાંવ

દીકરાઓ દુનીયાની દોડમાં હાંફી રહ્યાં છે. તેમની પાસે સમય નથી. ઘરડા માબાપ એ વાત સમજે છે. છતાં ઘડપણમાં તેમને દીકરા જોડે બેસીને વાત કરવાની ઈચ્છા થતી હોય છે. ઘડપણની આ પણ એક જરુરીયાત છે, ઘરડા થયા વીના એ સમજી શકાતી નથી. વીદેશમાં એક મા દીકરાને પુછે છે: ‘બેટા, તું એક કલાક નોકરી પર મોડો જાય તો તારો કેટલો પગાર કપાય?’ દીકરો કહે છે: ‘એક કલાક મોડો જાઉં તો મારા પચાસ ડૉલર કપાઈ જાય!’ મા કહે છે: ‘બેટા, મેં થોડા દીવસની મહેનત કરીને પચાસ ડૉલર ભેગા કર્યા છે. તું પચાસ ડૉલર લઈ લે અને મને તારો એક કલાક આપ…

વાર નથી લાગતી

 

આશાઓ પર પાણી ફરી જતાં વાર નથી લાગતી

કિનારે આવી ડૂબી જતાં વાર નથી લાગતી

જીતનો જલસો માનવાની ઉતાવળ ન કર

જીતેલી બાજી હારી જવામાં વાર નથી લાગતી

તારી ઊંચાઇનું નાહક અભિમાન ન કર

કે મિનારોને તૂટી જવામાં વાર નથી લાગતી

બાંધ્યો છે માળો તો જરા દિલથી જતન કર

કે માળાને પીંખાઇ જતાં વાર નથી લાગતી

માણી લે હર એક પળ તું આજે

આંખોને મિંચાઇ જતાં વાર નથી લાગતી

- Loveable Poet                 Keep Comment

તમારી દૂરતા પણ છે નિકટતાના ઇશારા સમ

 

તમારી દૂરતા પણ છે નિકટતાના ઇશારા સમ

તમારા તો અબોલા પણ અમારે આવકારા સમ

તમે રુઠ્યા ભલેને હો, સભર છઇએ તમારાથી

તમે સુક્કી નદીના પટ, અમે લીલા કિનારા સમ

નદી થઇને તમે વહેજો, નિકળજો સાવ પાસેથી

તમારામાં તૂટ્યાં કરશું, અમે કાચા કિનારા સમ

અમે તો ઊજળા છઇએ તમારી છત્રછાયામાં

તમે આકાશી અંધારું, અમે ઝીણા ઝગારા સમ

તમારાથી અમે છઇએ, તમારાથી અધિક રહીએ

તમે માનો ન માનો પણ એ સાચું છે તમારા સમ

- Loveable Poet                 Keep Comment

108 NAME AND MEANING OF GANESHJI

1. Akhurath: One who has mouse as his charioteer

2. Alampata : Ever eternal lord

3. Amit : Incomparable lord

4. Anantachidrupamayam : Infinite and consciousness personified

5. Avaneesh: Lord of the whole world

6. Avighna: Remover of obstacles

7. Balaganapati: Beloved and lovable child

8. Bhalchandra: Moon-crested lord

9. Bheema: Huge and Gigantic

10. Bhupati: Lord of the gods

11. Bhuvanpati: God of the gods

12. Buddhinath: God of wisdom

13. Budhipriya: Knowledge bestower

14. Bhudhividhata: God of knowledge

15. Chaturbhuj: One who has four arms

16. Devadeva: Lord of all lords

17. Devantakanashakarin : Destroyer of evils and asuras

18. Devarata: One who accepts all gods

19. Devendrashika: Protector of all gods

20. Dharmik: One who gives charity

21. Dhoomravarna: Smoke-Hued lord

22. Durja: Invincible lord

23. Dvaimatura: One who has two mothers

24. Ekaakshara: He of the single syllable

25. Ekadanta: Single-Tusked lord

26. Ekadrishta: Single-Tusked lord

27. Eshanputra: Lord Shiva's son

28. Gadadhara: One who has the mace as his weapon

29. Gajakarna: One who has eyes like an elephant

30. Gajanana: Elephant-Faced lord

31. Gajananeti: Elephant-Faced lord

32. Gajavakra: Trunk of the elephant

33. Gajavaktra: One who has mouth like an elephant

34. Ganadhakshya: Lord of all Ganas (Gods)

35. Ganadhyakshina: Leader of all the celestial bodies

36. Ganapati: Lord of all Ganas (Gods)

37. Gaurisuta: The son of Gauri (Parvati)

38. Gunina: One who is the master of all virtues

39. Haridra: One who is golden colored

40. Heramba: Mother's Beloved son

41. Kapila: Yellowish-Brown colored

42. Kaveesha: Master of poets

43. Krti: Lord of music

44. Kripalu: Merciful lord

45. Krishapingaksha: Yellowish-Brown eyed

46. Kshamakaram: The place of forgiveness

47. Kshipra: One who is easy to appease

48. Lambakarna: Large-Eared lords

49. Lambodara: The huge bellied lord

50. Mahabala: Enormously strong lord

51. Mahaganpati: Omnipotent and supreme lord

52. Maheshwaram: Lord of the universe

53. Mangalamurti: All auspicious lord

54. Manomay: Winner of hearts

55. Mrityunjaya: Conqueror of death

56. Mundakarama: Abode of happiness

57. Muktidaya: Bestower of eternal bliss

58. Mushikvahana: One who has mouse as charioteer

59. Nadapratithishta: One who appreciates and loves music

60. Namasthetu: Vanquisher of all evils and vices and sins

61. Nandana: Lord Shiva's son

62. Nideeshwaram: Giver of wealth and treasures

63. Omkara: One who has the form of OM

64. Pitambara: One who has yellow-colored body

65. Pramoda: Lord of all abodes

66. Prathameshwara: First among all

67. Purush: The omnipotent personality

68. Rakta: One who has red-colored body

69. Rudrapriya: Beloved of lord Shiva

70. Sarvadevatman: Acceptor of all celestial offerings

71. Sarvasiddanta: Bestower of skills and wisdom

72. Sarvatman: Protector of the universe

73. Shambhavi: The son of Parvati

74. Shashivarnam: One who has a moon like complexion

75. Shoorpakarna: Large-eared Lord

76. Shuban: All auspicious lord

77. Shubhagunakanan: One who is the master of all virtues

78. Shweta: One who is as pure as the white colour

79. Siddhidhata: Bestower of success and accomplishments

80. Siddhipriya: Bestower of wishes and boons

81. Siddhivinayak: Bestower of success

82. Skandapurvaja: Elder brother of Skanda (Lord Kartik)

83. Sumukha: Auspicious face

84. Sureshwaram: Lord of all lords

85. Swaroop: Lover of beauty

86. Tarun: Ageless

87. Uddanda: Nemesis of evils and vices

88. Umaputra: The son of goddess Uma (Parvati)

89. Vakratunda: Curved trunk lord

90. Varaganapati: Bestower of boons

91. Varaprada: Granter of wishes and boons

92. Varadavinayaka: Bestower of Success

93. Veeraganapati: Heroic lord

94. Vidyavaridhi: God of wisdom

95. Vighnahara: Remover of obstacles

96. Vignaharta: Demolisher of obstacles

97. Vighnaraja: Lord of all hindrances

98. Vighnarajendra: Lord of all obstacles

99. Vighnavinashanaya: Destroyer of all obstacles and impediments

100. Vigneshwara: Lord of all obstacles

101. Vikat: Huge and gigantic

102. Vinayaka: Lord of all

103. Vishwamukha: Master of the universe

104. Vishwaraja: King of the world

105. Yagnakaya: Acceptor of all sacred and sacrificial offerings

106. Yashaskaram: Bestower of fame and fortune

107. Yashvasin: Beloved and ever popular lord

108. Yogadhipa: The lord of meditation

- Loveable Poet